Հունիսի 21 Ժամը` 20:00 Գաֆէսճեան արվեստի կենտրոնում տեղի կունենա Փարիզից ժամանաց Թիբո Մենիլոյի «Զգայական ճամփորդություն» իմպրովիզացիան
Culture
Հունիսի 21 Ժամը` 20:00 Գաֆէսճեան արվեստի կենտրոնում տեղի կունենա Փարիզից ժամանաց Թիբո Մենիլոյի «Զգայական ճամփորդություն» Իմպրովիզացիա՝ ոգեշնչված Բախի, Ռավելի, Դեբյուսիի, Կոմիտասի, Գյուրջիևի և Քիթ Ջարեթի ստեղծագործություններով: Ժամանակակից Իմպրովիզատոր/ Դաշնակահար ՝ Թիբո Մենիլոն ոգեշնչված է Ջոն Քոլթրեյնի / ՄակՔոյ Թայների / Քիթ Ջարեթ / Թելոնիուս Մոնք / Չիկ Կորեա / Բիլ Էվանս / Ռենդի Ուեսթոն / Օրնետ Քոլմենի մոտիվներով և ջազ դաշնակահար՝ բոլոր սերունդների ուսուցիչ Ռոջեր Մենիլոյի թոռն է: Իմպրովիզացված դաշնամուրը թույլ է տալիս նրան օգտագործել ոգեշնչման այս բոլոր մեղեդիական, պոլիֆոնիկ և պոլիռիթմիկ աղբյուրները՝ հաճախ արտահայտվելով գործիքի շատ համահունչ կիրառմամբ: Իր ստեղծագործությունների միջոցով Թիբո Մենիլոն մեզ տանում է զգայական ճամփորդության դեպի իր ներքին տիեզերքի սիրտը:
ԹԻԲՈ ՄԵՆԻԼՈՆ իր ստեղծագործական աշխարհի մասին գրում է` Ընկերության տնօրեն և ակուստիկայի ինժեներ, ֆրանսիական Decathlon երիտասարդական թիմի նախկին անդամ, ես կրկին դաշնամուրով զբաղվեցի երեք տարի առաջ՝ սերը դեպի գործիք ժառանգելով իմ հանգուցյալ պապիկ Ռոջեր Մենիլոյից, որը հայտնի ջազ դաշնակահար էր Մարսելի ասպարեզում։ Ավելացնելով իմ սեփական շունչը իմ սեփական տիեզերքը, իմ էներգիան և իմ անհատականությունը 2020 թվականի նոյեմբերին իմ ռոյալի ձեռքբերումը բացահայտում էր. ես հայտնաբերեցի բազմաթիվ հնչյուններ և տեմբրեր, և իմ դաշնամուրն աստիճանաբար դարձավ սիմֆոնիկ գործիք՝ իր յուրահատկությամբ հյուսվածքների և գույների երթ: Այս ձայնային հետազոտություններն ինձ համար իսկական հաճույք են պատճառել և իմաստ են տվել իմ ստեղծագործություններին: Վերջերս մտքովս անցավ, որ դա կենդանի զգալու միջոց է: Ես ինձ իմպրովիզատոր եմ համարում, ժամանակակից դաշնակահար: Ես խաղում եմ գույների և ձևերի հետ: Նոտերն ինձ համար իմաստ չունեն, ինչը ինձ թույլ է տալիս լինել բացառապես պահի հաղորդակցման մեջ:
Ինձ համար երաժշտությունը լեզվի ձև է, որը կարող է փոխանցել զգացմունքները, վերացական գաղափարները և կյանքը: Ազատ իմպրովիզացիան սկսվում է այն սկզբից, որի առաջին նշումներ, որոնք չգիտեմ և շարունակվում են մինչև վերջ՝ առաջնորդվելով իմ հույզերով և քայլ առ քայլ հայտնաբերածս բնապատկերներով:
Իմպրովիզացիան մթնոլորտի, կլիմայի և տրամադրության ստեղծման արտահայտություն է: Բնության ընկալումը մնում է ոգեշնչման անսպառ աղբյուր, քանի որ այն խորհրդանշում է կյանքն ու գոյությունն իր ողջ բարդությամբ, որոնց հետ ես կարող եմ նույնանալ մինչև միաձուլվելու աստիճան: Գոյության արվեստ, լռության և տարածության արվեստ է բնությունը, նրա արտահայտչականությունն է։ Երաժշտությունը պետք է մնա հնարավորինս վավերական՝ միաժամանակ փոխանցելով պատմություն և զգացմունքներ։
