Հումորային վեց պատմություն Եկատերինա թագուհու մասին
LifestyleԹվում է, թե Ռուսաստանի կայսրուհի Եկատիրինա II-ի մասին ամեն ինչ գիտենք: Թե դրանց որ մասն է համապատասխանում իրականությանը, դժվար է ասել: Բայց դեռևս կան պատմություններ, որոնք օգնում են նրա կերպարը բացահայտել բոլորովին այլ տեսանկյունից:
Պարզվում է, որ Եկատերինա թագուհին բավականին նուրբ հումոր ուներ, իսկ նրա մասին պատմող անեկդոտներն անցել են ժամանակի փորձությունը, բայց, ինչպես ասում են, չկա կատակ առանց ճշմարտության:
Orer.am-ը ներկայացնում է հումորային վեց պատմություն Եկատերինա թագուհու մասին:
Եկատերինան և տերմինաբանությունը
Մի անգամ Եկատերինային ծանոթացնում են ծովակալ Վասիլի Չիչագովի հետ, ով մի քանի փայլուն ծովային հաղթանակ էր տարել 1788-1790թթ. ռուս-շվեդական պատերազմի ընթացքում: Կայսրուհին սիրալիր ընդունում է նրան և խնդրում պատմել ծովային մարտերի մասին: Ծովակալը սկզբում մի փոքր կաշկանդվում է, այնուհետև գնալով ոգևորվում է, ապա շարունակում է իր պատմությունն ավելի գունեղ և զգացմունքային ներկայացնել: Ի վերջո, նա սկսում է բղավել, թափահարել ձեռքերը և օգտագործել հայհոյանքներ, որոնք նավատորմում սովորական բնույթ էին կրում:
Որոշ ժամանակ անց Չիչագովը, դատելով պալատականների դեմքի արտահայտություններից, հասկանում է, թե ինչ է կատարվում և անմիջապես թագուհու առաջ ծնկի է իջնում և բացականչում. «Մեղավոր եմ, մայրիկ, Ձերդ մեծություն …»:
«Ոչ մի խնդիր, - անվրդով պատասխանում է Եկատերինան,- շարունակեք, Վասիլի Յակովլևիչ, ես, միևնույն է, ձեր ռազմածովային տերմիններից ոչինչ չեմ հասկանում»:
«Անհայտ» կայսրուհին
Գեներալ Ֆեոդր Միխայլովիչ Շեստակովը հիանալի անձնավորություն էր: 40 տարվա զինվորական ծառայության ընթացքում նա ոչ մի անգամ Պետերբուրգում չէր եղել: Առաջին անգամ մայրաքաղաք է ժամանում հրաժարականի փաստաթղթեր ձևակերպելու համար:
Գեներալին ներկայացնում են կայսրուհուն: Եկատերինա II-ը զարմանում է՝ առաջին անգամ տեսնելով նման վաստակավոր զինվորականի և ասում.
- Ինչպե՞ս է պատահել, Ֆեոդր Միխայլովիչ, որ ես մինչ այսօր Ձեզ չեմ տեսել:
Ծանոթ չլինելով պալատական նիստուկացին՝ ծովակալը միամտաբար պատասխանում է.
- Մատուշկա-թագուհի, ախր ես նույնպես Ձեզ չգիտեի:
- Ինձ՝ խեղճ այրուս, որտեղի՞ց պետք է իմանայիր,- քմծիծաղ է տալիս կայսրուհին,- իսկ Դուք, Ֆեոդր Միխայլովիչ, ամեն դեպքում գեներալ եք:
Եկատերինան և Պետրոս Մեծի որոշումը
Մի անգամ հոգևորականների պատվիրակությունը դիմում է Եկատերինա II-ին և տեղեկացնում, որ Պետրոս Մեծը եկեղեցական զանգերը հալեցնելու նպատակով եկեղեցուց հանել է և խոստացել, որ կվերադարձնի դրանք, սակայն խոստումը չի կատարել: Հոգևորականները կայրուհուն փոխանցում են, որ եկեղեցու սպսավորները կարծում են, որ Եկատերինան պետք է կատարի կայսեր խոստումը:
Զարմացած կայսրուհին հետաքրքրվում է, թե հոգևորականները պահպանել են արդյոք Պետրոս I-ի հետ նամակագրությունը. «Այո, թագավորին ուղղված խնդրագիրը մեզ մոտ է»,- ուրախ-ուրախ պատասխանում են հոգևորականները:
Նրանք փաստաթուղթը հանձնում են թագուհուն: Նա կարդում է որոշումը, որտեղ Պետրոս Մեծը շատ կոպիտ կերպով զանգերի փոխարեն իր սեռական օրգանն է առաջարկում:
Ծանոթանալով վճռին՝ կայսրուհին խնդրում է, որ իրեն գրիչ և թանաք տան և գրում. «Իսկ ես` որպես կին, նույնիսկ դա չեմ կարող ձեզ առաջարկել»:
Կայսրուհին և քաղաքական ամուսնությունը
Մի անգամ ռուսական նավատորմի մի կապիտան Եկատերինա II-ին խնդրագիր է ուղարկում, որպեսզի իրեն թույլ տան ամուսնանալ սևամորթի հետ: Կայսրուհին թույլատրում է, ինչն արժանանում է հասարակության սուր քննադատությանը: Չնայած նրան, որ երկրում բացակայում էին ռասիստական ավանդույթները, բազմաթիվ ուղղափառներ սևամորթի հետ ամուսնությունը մեղք էին համարում: Թագուհին այդ թեմային վերջ տալու համար հայտարերում է. «Սա միայն մաքուր քաղաքական ծագիր է ընդդեմ Թուրքիայի: Սրանով ես ուզում էի հանդիսավոր կերպով ազդարարել ռուսական նավատորմի և Սև ծովի ամուսնությունը»,- ասում է կայսրուհին:
Եկատերինան և անտակտ քննադատությունը
Եկատերինա II-ը սիրում էր շրջել Ռուսաստանով և այդ ընթացքում պարգևատրում էր ծառայության մեջ աչքի ընկած զինվորականներին և քաղաքացիական անձանց: Պարգևատրելու՝ կայսրուհու սերը նկատում է Բելգիայի արքայազն Ժոզեֆ դե Լինը, ով մի անգամ ասում է.
- Ձերդ գերազանցություն, ինձ թվում է, որ դուք միշտ գոհ եք ձեր հպատակներից:
- Արքայազն, ես միշտ գոհ չեմ,- ընդդիմանում է Եկատերինան,- Պարզապես ես գովում եմ միշտ հրապարակավ, բայց խրատում եմ մարդկանց աչքից հեռու:
Կայսրուհին և թալանչիները
Մի անգամ կայսրուհին իր մտերիմների հետ քայլելիս այգում նկատում է, որ պալատից ճենապակյա սկուտեղներով դեղձ, արքայախնձոր և խաղող են տանում: Եկատերինան, ով դաժան պայքար էր մղում պետական միջոցները տարատեսակ եղանակներով փոշիացնելու դեմ, մռայլված հայացքով հետևում է այդ ամենին: Սակայն նրանց հետ չհանդիպելու համար շրջվում է և իր պալատականներին առաջարկում հետևել իրեն և տխուր թափահարելով գլուխը՝ ասում. «Գոնե սկուտեղները ինձ թողնեին»:
Ա.Գ.